อินเดียมีดีมากกว่าที่เล่า
อินเดียไม่ได้มีแค่แขกขายผ้า และพาหุรัด
อ่านจากหนังสือสักเล่มหนึ่งแล้วชอบประโยคนี้ และอยากเติมต่อว่า
อินเดียไม่ได้มีแค่แขกขายผ้า พาหุรัด โรตี คนนั่งขรี้ และแขกขี้โกง
อย่างที่รู้กันว่าอินเดียเป็นประเทศที่ใหญ่มาก และเราคิดว่าเป็นประเทศที่วัฒนธรรมแรง และแข็งแรงมาก ต่อให้ผ่านพ้นอะไรมาบ้างเหมือนวัฒนธรรมความเชื่อที่คนอินเดียเชื่อมั่น ยึดถือและเคารพไม่เปลี่ยนแปลงไปเท่าใดนัก ฉะนั้นใครที่คิดว่าไปถึงอินเดียจะเจอแต่แขกเปิดร้านขายผ้าขายมุ้ง มีพาหุรัดทาวน์ก็คงผิดหวัง และอาจจะตามด้วยอาการช็อค หรือไม่ก็อาการตกหลุมรัก อินเดียเป็นประเทศที่สร้างความชัดเจนให้กับความรู้สึกของคนที่ไปเยือน มีเพียงชอบและไม่ชอบ หรือพูดง่าย ๆ ว่าใครไปอินเดียก็มีเพียงสองความรู้สึกคือหลงรักอินเดีย หรือไม่ก็เกลียดอินเดียไปเลย ความรู้สึกแบบกลาง ๆ เฉย ๆ ยังไม่เคยเจอนะ สำหรับเราคงเป็นพวกแรกคือตกหลุมรักอินเดีย (มิใช่คนอินเดียนะจ๊ะ หมายถึงประเทศอินเดียจริง ๆ ) ให้ไปอีกกี่รอบก็คงไม่เบื่อ
ใครไปอินเดียก็มีเพียงสองความรู้สึกคือหลงรักอินเดีย หรือไม่ก็เกลียดอินเดียไปเลย
อาจจะเพราะอินเดียเป็นแบบนี้ ไม่ได้สะอาดเนี้ยบแบบประเทศอื่นจึงทำให้ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาเที่ยวอินเดีย หลากหลายข้อมูลที่พวกเราได้รับกันมาว่า อินเดียสกปรก อินเดียมีแต่ขอทาน คนอินเดียขี้โกง มาอินเดียต้องเหม็นกลิ่นคนแขก และคนอินเดียยังนั่งขรี้กลางทุ่ง และอื่น ๆ อีกมากมาย เอาเข้าจริง ๆ ไปอินเดียเนี่ยกลิ่นตัวฝรั่ง backpacker ยังเหม็นกว่าเยอะ ดังนั้นจะได้ยินหลาย ๆ คน เมื่อไปเที่ยวอินเดียจะบอกว่า เออ มันไม่มีกลิ่นเหมือนอย่างที่คิดไว้ ก็บอกแล้วว่าต้องไปลองของจริง คือแต่ละที่ของทุกเมืองคงมีคละเคล้ากันไป ดีบ้างไม่ดีบ้าง สวยบ้างไม่สวยบ้างผสมปนเปกันไปทุกที่ทุกประเทศ เรื่องความขี้โกงของอินเดียเราว่าจริง ๆ แล้วพวกเค้าก็ขี้โกงกันแบบน่ารักน่ารักนะ คือโกงแบบยังไง้ ยังไงก็รู้ว่าโกง เรียกว่ามีลูกเล่นกันซึ่ง ๆ หน้า บางทีไม่ได้ร้ายแรงอะไรก็ปล่อยไปขำ ๆ แต่บางเรื่องที่ถ้าหนักนักก็โวยเหมือนกัน เท่าที่สังเกตถ้าเราไม่ยอมพวกเค้าก็ไม่มาวุ่นวายนะ คงคิดว่าเสียเวลา ไปหาเป้าหมายใหม่ดีกว่า เวลาจะเม้าท์ความขี้โกงของแขกเนี่ยกระดากปากเหมือนกันนะ เพราะบ้านเราหลาย ๆ ที่ก็ไม่เบากับนักท่องเที่ยวเหมือนกัน
จริงหรืออินเดียสกปรก อินเดียมีแต่ขอทาน คนอินเดียขี้โกง มาอินเดียต้องเหม็นกลิ่นคนแขก และคนอินเดียยังนั่งขรี้กลางทุ่ง
หลาย ๆ คนที่รู้จัก ไปเที่ยวอินเดีย และสนใจเรื่องคนอินเดียนั่งขรี้ข้างทางมาก ๆ เหมือนต้องไปเพื่อพิสูจน์ว่าที่เล่าขานมานั้นเป็นจริงหรือไม่
เราเป็นเด็กบ้านนอก เติบโต เดินทาง นั่งรถ ก็เห็นคนไทยนั่งทุ่งกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เลยไม่ได้รู้สึกว่าแปลกตรงไหน ตรงกันข้ามถ้าเห็นก็จะไม่มองซะมากกว่า แต่เราเห็นเพื่อนหลาย ๆ คนให้ความสำคัญกับการนั่งทุ่งของคนอินเดียมาก ถึงขนาดกวาดสายตามองกันเลยทีเดียว ยิ่งถ้าประสบพบเจอภาพที่ต้องการ จะชี้ชวนกันดูให้ตื่นเต้นว่า นี่ไง นี่ไง เจอแล้วเค้านั่งขรี้กันกลางแจ้งแบบนี้จริง ๆ ด้วย แถมยังมีถ่ายรูปตอนพวกเขาทำภารกิจกลับมาอวดกันอีก บางทีอยากจะสะกิดบอกว่า ดูอย่างอื่นเถอะ มีอะไรน่าดูว่าแขกนั่งขรี้ตั้งเยอะแยะ แต่มันอาจจะดูเป็นของแปลกที่แทบจะไม่เห็นแล้วในบ้านเราก็ได้นะ ส่วนเรื่องห้องน้ำห้องท่านั้นคงเถียงไม่ได้ว่าบางเส้นทาง บางสถานที่ก็อาจจะไม่ได้สะดวกสบายตามแบบที่เราคุ้นชินกันนัก แต่ถ้าคิดเสียว่าเราตัดสินใจไปเที่ยวในเมืองที่เรารู้อยู่แล้วว่าเป็นอย่างไร เราก็จะรับสภาพนั้นได้อย่างไม่ได้ทรมานอะไร ขอเน้นว่าไม่ใช่ทุกแห่งทุกที่ที่ห้องน้ำจะไม่ดี ขึ้นอยู่กับเส้นทางที่เราเลือกเดินทางว่าเป็นเส้นทางไหน
คิดเสียว่าเราตัดสินใจไปเที่ยวในเมืองที่เรารู้อยู่แล้วว่าเป็นอย่างไรก็จะรับสภาพนั้นได้อย่างไม่ได้ทรมานอะไร
ด้านอาหารการกิน อาหารอินเดียแต่ละภาคพื้นก็มีความต่างกัน บางส่วนของประเทศกินเฉพาะมังสวิรัติก็มี อาหารอินเดียทางใต้ก็รสชาติก็มีความต่างจากอาหารอินเดียทางเหนือ
ใครไปทริปหลาย ๆ วันก็อาจจะออกอาการคิดถึงอาหารไทยบ้าง แต่อยากแนะนำว่าลองอาหารพื้นเมืองบ้างเป็นประสบการณ์ อย่าให้ถึงกับว่ามื้อแรกก็เริ่มควักน้ำปลา น้ำพริกกันเลย อินเดียเป็นประเทศที่นักท่องเที่ยวเข้าไปเที่ยวมาก จุดที่ส่วนใหญ่พวกเราอยู่ก็จะเป็นแหล่งของนักท่องเที่ยวอยู่แล้ว และมักจะมีอาหารของชาติต่าง ๆ ให้ลิ้มลอง เมื่อเวลาที่รู้สึกว่าอยากเปลี่ยนรสชาติจากอาหารแขกกันบ้างก็เลือกสักร้านเข้าไปเปลี่ยนรสชาติ ปกติไม่ค่อยมีปัญหากับอาหารการกินเท่าไหร่นัก ถ้ามันไม่ถึงขนาดกับต้องกินของประหลาดล้ำลึกก็จะกินหมด ถูกปากก็กินเยอะ ไม่ชอบก็กินน้อยหน่อย ถือโอกาสลดน้ำหนักไปด้วยเลย แต่เสบียงน่ะก็พกไปบ้าง ส่วนใหญ่จะเอาไว้กินวันท้าย ๆ มันก็ต้องมีอยากกันบ้างล่ะ
คนอินเดียชอบแซงคิว
อันนี้ก็เจอนะ เจอทุกทริปแต่คนอินเดียดีอย่างคือถ้าเราไม่ยอม เขาก็ถอยออกไปแบบเข้ามาหน้ามึน ๆ ก็ถอยออกไปแบบหน้ามึน ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ราวกับว่าช้านแค่เดินมาทักเพื่อนเท่านั้น นี่ถือว่าเป็นลูกเล่นที่เห็นประจำ การที่นักท่องเที่ยวต่างชาติมองว่าคนอินเดียเป็นพวกชอบแซงคิว ทำให้พวกเราจิตตกเรื่องแซงคิวกันมาก หลาย ๆ ครั้งที่เราเห็นนักท่องเที่ยวนี่แหละที่มีเรื่องราวกันเอง เพราะกันที่คิวกันเอง ชาติที่เราบอกว่าเป็นชาติที่เคร่งครัดมาก ๆ เรื่องคิว เรื่องมารยาท แต่เห็นที่อินเดียแล้วคนเหล่านี้ก็มีแซงคิวกันนะ
แล้วที่เล่ามานี่มันน่าสนุก น่าไปเที่ยวตรงไหนเนี่ย ก็นี่แหละที่น่าสนุกที่สุดของทริปการไปเที่ยวอินเดีย
แต่รับรองว่ามันมีอะไรมากมายกว่านี้อีกเยอะ ความสวยงาม ความอลังการ ผู้คน ความแตกต่างที่ผสมผสานกันได้อย่างไม่ลงตัวแต่มีเสน่ห์ หลายคนไปอินเดียแล้วค้นพบความพอเพียง ค้นพบสิ่งที่ตัวเองมีอยู่นั้นดีมากมายแค่ไหน ค้นพบว่าความสุขจริง ๆ อาจจะไม่ต้องมีเยอะก็สุขได้ บางคนไปเพื่อหวนนึกถึงว่าสมัยก่อนบ้านเมืองเราก็มีความวุ่นวาย ผู้คน รถราหรือเสียงแตรก็ไม่ต่างกัน และ บางคนก็ค้นพบว่า…อินเดีย….มีมากกว่าที่ฟังเขาเล่า
บ้างประทับใจ บ้างก็เข็ดหลาบสาปส่งไม่มาอีกแล้ว
สำหรับเรา ไม่ได้ค้นพบสัจธรรมอะไรในการไปเที่ยวอินเดีย เราชอบอินเดีย เพราะอินเดียเป็นแบบนี้ เป็นอย่างที่อินเดียเป็น ใครลังเลที่จะไปอินเดียดีหรือไม่ อยากบอกว่าไปเถอะค่ะ ไปให้รู้ว่าเราจะรักหรือไม่รักประเทศนี้ดี “อย่าพกความคาดหวัง อย่าพกอคติใส่กระเป๋าเดินทางไปด้วย” คุณก็จะเห็นเสน่ห์ของอินเดียอย่างที่ควรเป็นว่า…อินเดียมีมากกว่าที่เขาเล่า
อินเดียไม่ได้มีแค่แขกขายผ้า พาหุรัด โรตี คนนั่งขรี้ และแขกขี้โกง
